ورمزیار: فتح الله زاده و منصوریان دعوا را تمام کنند؛ استقلال با جوان ها موفق میشود

پیشکسوت باشگاه استقلال گفت: جنگ لفظی میان فتح الله زاده و منصوریان به صلاح باشگاه استقلال نیست و دود این اتفاقات به به چشم هواداران میرود.

به گزارش استقلال نیوز، صادق ورمزیار در گفتگو با مهر با بیان مطلب فوق، اظهار کرد: جنگ لفظی و رسانه‌ای که بین آقای فتح الله زاده و علیرضا منصوریان پیش آمده هیچ سودی برای استقلال ندارد. در این درگیری هر دو که از خانواده استقلال هستند آسیب می بینند. این دو دوست یادشان باشد که استقلال بیش از همه آسیب می‌بیند و دود این دعوا به چشم هواداران استقلال می‌رود. 

کاپیتان سابق استقلال افزود: الان وقت خوبی برای درگیری های داخلی نیست. این تیم با این درگیری‌ها دیگر نیازی به دشمن خارجی ندارد چون این اتفاقات باعث تضعیف تیم می‌شود. ما همه می‌گوییم استقلالی هستیم پس نباید کاری کنیم که به ضرر این تیم باشد و به تخریب و تضعیف آن منتهی شود. شاید بد نباشد بعضی جاها به خاطر تیم از مواضع خودمان کوتاه بیاییم و از منافع خودمان بگذریم؛ حتی اگر مظلوم واقع شویم.

ورمزیار ادامه داد: در شان استقلال و مکتب این باشگاه نیست که بزرگانش به هم بی حرمتی کنند. کوچکترها باید حرمت بزرگترها را حفظ کنند و بزرگترها هم باید بزرگتری کنند. مکتب استقلال این نوع رفتار را تایید نمی‌کند. هر دو عزیز از دوستان ما هستند و هر کدامشان هم برای استقلال سالها زیادی زحمت کشیده‌اند که نباید اینگونه تخریب شوند.

ورمزیار گفت: به این وسیله ما استقلالی‌ها همدیگر خراب می کنیم و کاری می‌کنیم که دیگران ما را به سخره بگیرند. امیدوارم که این دعوا هرچه زودتر فروکش کند و استقلالی‌ها برای استقلال بحران ایجاد نکنند.

مدیر آکادمی باشگاه استقلال در خصوص جوانگرایی که در این باشگاه بوجود آمده است، گفت: حضور جوانان زیاد در تیم اصلی به خصوص جوانانی که از تیم های پایه به بزرگسالان رسیده اند باعث می‌شود تا دیگر جوانانی که در تیم های پایه بازی می‌کنند انگیزه مضاعفی بگیرند و آینده آنها هم روشن تر شود.

وی گفت: من حضور بازیکنانی مثل سید حسین حسینی، سید مجید حسینی، سید محسن کریمی، یعقوب کریمی، میعاد یزدانی و عظیم گوگ که از محصولات تیم های پایه خودمان هستند در تیم بزرگسالان و تاثیر گذاری آنها را به فال نیک می‌گیرم. 

پیشکسوت آبی پوشان خاطر نشان ساخت: تجربه ثابت کرده بازیکنانی که از تیم‌های پایه رشد می کنند و به تیم بزرگسالان می‌رسند هم عرق و تعصب بیشتری نسبت به هم ردیفان خود دارند و هم کارایی بیشتری. در مقابل دردسرهای کمتری برای تیم شان دارند. این بازیکنان وقتی به رده بزرگسالان می‌رسند نسبت به بازیکنانی که از بیرون می‌آیند استرس کمتری دارند و زودتر در تیم جا می افتند. ضمن این که به لحاظ اقتصادی هم توجه کردن به این قبیل بازیکنان بسیار مقرون به صرفه است.