بعد از صعود تاریخی به نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا و تحقق رویای تیم دوم پایتخت که احتمالا" به زودی به کابوس تبدیل خواهد شد، جماعتی فاز وطن پرستی گرفته و کاسه داغ تر از آش شدند!
به گزارش استقلال نیوز، در ابتدای سخنم و کاملا" رُک بگویم: از باخت تیم دوم پایتخت مقابل هر تیمی، از قشقایی شیراز گرفته تا الهلال عربستان خوشحال می شویم. نمی دانم جماعتی که فاز وطن پرستی و ناسیونالیستی گرفته اند و اکثرا" هم هوادار تیم سوگولی دولت و حکومت هستند، چه فکری پیش خودشان می کنند؟!
آیا اصلا" چیزی از هواداری فوتبال و تیفوسی بودن سرشان می شود یا خیر؟!
این ادعا که چون تیم دوم پایتخت برای اولین بار به نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا رسیده و این بزرگ ترین افتخار تاریخش از بدو تأسیس تا کنون بوده، باید مورد حمایت آبی ها هم قرار بگیرد و هوادارن استقلال برایشان دخیل بسته و دست دعا به آسمان بلند کنند.. کاملا" مضحک، خنده دار و بیشعوری مطلق است! اینکه هواداران بارسلونا برای رئال مادرید آرزوی موفقیت کنند! اینکه مونیخی ها برای دورتموندی ها، میلانی ها برای اینتری ها، یونایتدی های برای سیتیزن ها، لیورپولی ها برای یونایتدها و بلعکس و.. و.. و.. (کاش کتاب "بیشعوری" از خاویر کرمنت را بخوانید بعد در هر موردی اظهار نظر کنید!)
البته این دوستانی که فاز ناسیونالیستی گرفته اند و ارزشی شده اند، همان هایی هستند که بعد از باخت استقلال مقابل العین رقص عربی می کردند! از باخت استقلال بزرگ مقابل اف سی سئول در نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا شیرینی و شام دادند و کِر انداختند! از باخت های ما مقابل هر تیم عربی از هر کشوری یک جایشان عروسی بود! حال چرا ما این کار را نکنیم؟ چرا الان به یاد این افتادید که ما ایرانی هستیم و باید پشت هم باشیم؟ اصلا" چرا به فوتبال نژادپرستانه نگاه می کنید؟ عیسی به دین خود.. موسی به دین خود!
فوتبال سیاسیِ کثیف این روزهای ایران که با رنگ بنفش پوشش داده شده، نیازی به این ندارد که منه استقلالی که از تماشای بازی های تیم دوم پایتخت چندشم می شود و اگر مجبور نبودم دربی را هم تماشا نمی کردم تا اسمی از آن ها نشنوم، برایشان دست دعا بلند و آرزوی موفقیت کنم! برای آن ها از وزیر و معاونانش گرفته تا بسیاری از دولتی ها و حکومتی ها و آقازاده هایشان، جماعت زیادی در روزنامه و سایت و شوهای تلویزیونی به ظاهر بی طرف اما با باطنی پر از کینه و حسد نسبت به تاج بزرگ، جیغ بنفش می کشند و اگر شرایط جامعه و ایجاب می کرد و نقاب های سیاست مدارانه بر چهره شان نبود علنا" در خیابان ها سوت و کف می زدند و حرکات موزون هم انجام می دادند! همان ها که استقلال را با امیررضا خادم و سپس مدیران و اعضای نالایق و تصمیمات مضحک در هیات مدیره زمین زدند و باز هم خواهند زد.
همان ها که ورزشگاه شادروان حجازی(شهید کاظمی) را که برای ما بود با زیرکی ربودند و دو دستی تقدیم تیم دوم پایتخت کردند. همان ها که بدهی های میلیون دلاری مربیان ناکارآمد خارجی را برای جلوگیری از جریمه های سنگین فیفا برای سوگولی شان از بیت المال پرداخت کردند اما ما را به خاطر چندرغاز پول یک نیم فصل از جذب بازیکن محروم! همان ها که گفتند مربی 300هزار دلاری خارجی گران است ولی برای سرخ ها مربی 1/2ملیون دلاری آوردند! همان ها که.. بیخیال ولی لعنت به فوتبال سیاسی!
البته جماعتی هم هستند که نمی دانند مدیریت یعنی چه! و در انتظار تیمی با سو مدیریت چه عواقب وحشتناکی است، نقدهای ما به دولتی که بی تدبیری و نا امیدی اش برای تاج بزرگ و هوادارانش به میراث خواهند ماند را نکوهش می کنند! ای کاش در مورد هر چیزی بدون اطلاع و دانش حرفی نزنیم.
گاهی بهتر است سکوت کنیم.. سکوت!
